Zamek to kolejna atrakcja turystyczna tego uroczego i ładnie położonego miasta z niesamowitą historią tle. Może poszczycić się interesującymi zabytkami i ciekawymi miejscami. Słynie z Krzywej Wieży i niezwykłego laboratorium. Zobaczcie zamek i poznajcie jego historię
Ząbkowice Śląskie na Dolnym Śląsku są piękne, zabytkowe, zachował się w nich średniowieczny układ urbanistyczny. Leży na Przedgórzu Sudeckim, w niecce zwanej Obniżeniem Ząbkowickim. Ciekawe zabytki architektoniczne i ślady mrocznej i interesującej historii miasta sprawiają, że wycieczka do Ząbkowic Śląskich będzie ciekawą atrakcją.
SPIS TREŚCI:
Zamek Książęcy - na europejskim szlaku
Zamek Książęcy w Ząbkowicach Śląskich znajduje się przy ul. Krzywej. Zabytek jest wpisany na listę Europejskiego Szlaku Zamków i Pałaców. Jak wiemy, na Dolnym Śląsku nie brakuje takich obiektów. Ten również jest wart zwiedzenia, to piękne i fascynujące miejsce. Pieknie położone, jest kolejną atrakcją turystyczną Ząbkowic Śląskich. Zamek od wielu lat jest zakwalifikowany do kategorii ruin. Są to jednak bez wątpienia jedne z lepiej zachowanych ruin zamkowych w Polsce, stopień zachowania murów i innych elementów zamku jest bardzo wysoki. Najlepiej zachowały się podziemia, a wycieczka do nich jest bardzo interesująca. Ważna informacja dla turystów - do zamku bardzo łatwo dotrzeć. Znajduje się on na terenie miasta, około 20 minut pieszo od stacji kolejowej.
Poznajcie historię zamku w Ząbkowicach
Zamek w Ząbkowicach Śląskich, powstał na miejscu gotyckiego zamku obronnego w XIV wieku. Pierwsze dokumenty, w których wymieniany jest zamek w Ząbkowicach Śląskich (dawniej Frankenstein), pochodzą z 1321 roku. W roku 1335 zamek przetrwał atak i oblężenie wojsk czeskich. Rok później Bolko II zastawił go Luksemburgom. Po roku Zamek w Ząbkowicach Śląskich został sprzedany. Sprzedał go Mikołaj Mały, jedyny syn Bolka II. Nastały wojny husyckie, zniszczeniu uległo wtedy wiele zamków, nie inaczej było z zamkiem ząbkowickim. Został odbudowany dopiero przez kolejnych właścicieli. Kolejny wiek to następni właściciele i znów wydarzenia, które wpłynęły na wygląd zamku. Właścicielami zamku zostali synowie króla czeskiego Jerzego z Podiebradów. W roku 1468 mieszczanie świdniccy, wrocławscy i nyscy zaatakowali zamek, na skutek czego został on uszkodzony.
W roku 1489 zamek został zaatakowany przez wojska króla węgierskiego Macieja Korwina. Udało mu się zdobyć zamek, pozostał one jednak w jego posiadaniu tylko rok. Na początku XVI wielu, zamek powrócił we władanie Podiebradów, zadecydowano o przebudowie ze stylu gotyckiego na renesansowy. Zamek, który istniał do tej pory, w znacznej części rozebrano, pozostawiając tylko część murów, w miejscu zamku gotyckiego, zbudowano zaś renesansową, warowną rezydencję. W miejscu dawnego zamku powstał potężny obiekt mieszkalny, zawierający cztery skrzydła. Druga połowa XVI wielu to czas, w którym właścicielem zamku został starosta dzierżoniowski Fabian von Reichenbach. Przyniosło to kolejną rozbudowę, duży nacisk połozono na wzmocnienia obiektu. Wiek XVI to czas względnego spokoju. Zgubę przyniosła zamkowi wojna trzydziestoletnia, podczas której zamek kilkakrotnie przechodził z rąk wojsk szwedzkich w ręce wojsk cesarskich i na odwrót.
W trakcie kolejnych lat, zamek w znacznej części został wysadzony w powietrze. Na odbudowe zniszczonej rezydencji zdecydowano się w XVII wieku. Zamek postanowiono przeznaczyć na siedzibę starosty ziemskiego. W XVIII wieku, stan zamku jednak nadal się pogarszał a przebywanie w nim było zagrożeniem, dlatego w roku 1728 opuszczono go na stałe. Budowla, przez kolejne lata niszczała, w roku 1874 w zamku wybuchł pożar, co przyczyniło się do całkowitego zniszczenia zamku.
Co się zachowało, co zobaczymy?
Dawniej od bramy kłodzkiej aż do jednego z rogów zamku ciągnął się mur, zakończony okrągłą wieżą, zwaną "wieżą kruczą". W części południowej i zachodniej znajdowały się murowane fosy z kazamatowym sklepieniem od strony północnej i zachodniej mur. Pośrodku wschodniego skrzydła znajdowała się czterokątna wieża, zwana wieżą strażniczą. Do bramy wejściowej w czasach pokoju prowadził stały most. W czasach wojny był to most zwodzony. Obok głównej bramy znajdowała się boczna furtka. Turyści, odwiedzający zamek, dostrzegą nad wejściem płytę z czerwonego piaskowca, na której niegdyś znajdowała się metalowa tablica fundacyjna. Nad piaskowcową płytą umieszczono herb księcia Karola I Podiebrada z datą 1527 roku. We wszystkich czterech skrzydłach znajdowały się parter i dwa piętra.
Komnaty książęce miesciły się na I piętrze wschodniego skrzydła, na prawo od wieży. W tym samym skrzydle znajdowały się również "pokój rady", w którym odbywały się posiedzenia rajców oraz "sala rycerska", w której świętowano szczególne uroczystości. Na drugim piętrze umieszczono pokoje dla służby i pisarzy ziemskich. Po lewej stronie wschodniego skrzydła na obu piętrach widoczne są jedynie małe okienka. Prawdopodobnie znajdowały się tam pomieszczenia dla służby. Warto zwrócić uwagę na masywną wieżę, w której do dziś widoczne są malowidła na sklepieniach okien. W górnej części znajduje się czarny orzeł śląski.
Poniżej znajdowały się dwa niezachowane niestety malowidła - scena z polowania oraz budowla na tle górzystego krajobrazu. Na wyższym piętrze wieży znajdowała się kancelaria księstwa, na niższym - sąd. Duże wrażenie robi przestronny zamkowy dzieciniec, na którym mogły odbywać się turnieje rycerskie oraz ćwiczenia. Nad wejściem na dziedziniec od strony zachodniej zauważamy jeszcze jedną małą tarczę herbową z herbem Podiebradów.
Zwiedzanie zamku
Obiekt możemy zwiedzić samodzielnie lub z przewodnikiem. Wejście jest bezpłatne, na zamek turyści mogą się wybrac w godz. 10.00 -17.00. Zwiedzanie z przewodnikiem zamku wraz z podziemiami oraz terenu dokoła murów zamku o 11.00 i o 15.00. Pytajcie o tę możliwośc w Izbie Pamiątek Regionalnych.
