Chleb prądnicki

Chleb prądnicki - produkt regionalny Krakowa

Chleb prądnicki to wyjątkowy produkt regionalny Krakowa, który korzeniami sięga średniowiecza i jest ważnym elementem kulinarnego dziedzictwa miasta.

Tradycja chleba prądnickiego ma swoje początki w roku 1257, kiedy to Kraków otrzymał akt lokacji miasta na prawie magdeburskim, a lokalni piekarze ustawili swoje stragany na Rynku Głównym.

Pierwsze konkretne informacje na temat tego chleba pochodzą z roku 1421, kiedy Biskup Wojciech Jastrzębiec zawarł umowę z kucharem Świętosławem Skowronkiem, zobowiązując go do dostarczania najlepszego pieczywa na biskupi stół. Wówczas bochen ważył ponad 15 kilogramów i miał ponad 75 centymetrów średnicy.

Chleb prądnicki zyskał sławę wśród królów i biskupów, a w 1787 roku nawet król Stanisław August Poniatowski uległ jego smakowi, co doprowadziło do regularnego sprowadzania go do Warszawy.

Jak robi się chleb prądnicki? 

Ten monumentalny chleb, wypiekany na żytnim zakwasie według tradycyjnej metody, może ważyć do 14 kilogramów i osiągać 1 metr długości. Pokryty jest ciemnobrązową skórką, posypaną otrębami żytnimi, i zachowuje świeżość nawet przez kilka tygodni.

W roku 2008 Piekarnia B. A. Madej Sp. J. złożyła wniosek o przyznanie Chronionego Oznaczenia Geograficznego (ChOG) dla chleba prądnickiego, a od 2005 roku jest on wpisany na Listę Produktów Tradycyjnych MRiRW.

Chleb prądnicki stanowi jeden z dwóch produktów Krakowa, które zostały zarejestrowane jako produkty regionalne przez Komisję Europejską, obok obwarzanka krakowskiego.

Chleb prądnicki to nie tylko smakowity wyrób piekarniczy, ale także ważny symbol tradycji i kultury Krakowa, świadectwo długiej historii piekarskiego rzemiosła w tym mieście, oraz dumny element polskiego kulinarnego dziedzictwa.