Giewont, jedno z najbardziej charakterystycznych miejsc w polskich Tatrach, stanowi obowiązkowy punkt w programie każdego turysty odwiedzającego Zakopane i okolice Podhala. Szczyt ten, dzięki swojemu unikalnemu profilowi przypominającemu śpiącego rycerza, nie tylko dominuje w krajobrazie regionu, ale również zapisuje się w sercu i pamięci odwiedzających jako jeden z symboli Tatr i samego Zakopanego.
Giewont - wszystko co musisz wiedzieć - szlaki turystyczne
Masyw Giewontu składa się z trzech szczytów - Wielkiego Giewontu (1894 m n.p.m.), Małego Giewontu oraz Długiego Giewontu, z których najpopularniejszym i najczęściej odwiedzanym jest Wielki Giewont. To właśnie na jego wierzchołek prowadzi jedyny szlak turystyczny, podczas gdy pozostałe części masywu pozostają niedostępne dla turystów.
Giewont wyrasta między dolinami Bystrej, Kondratową i Doliną Małej Łąki, stanowiąc doskonały cel wycieczek dla turystów przebywających w Zakopanem. W pobliżu jego północnych stoków znajduje się również malownicza Dolina Strążyska, będąca popularnym miejscem wypoczynku.
Na szczycie Wielkiego Giewontu, od 1901 roku, stoi metalowy krzyż - symbol ważny dla górali, ale również przypomnienie o potencjalnych niebezpieczeństwach związanych z górską burzą i ryzykiem uderzenia pioruna.
POLECANE ATRAKCJE TURYSTYCZNE W MAŁOPOLSCE
Chcąc poczuć dreszczyk emocji i radosnej zabawy, warto wybrać się na spływy pontonowe i kajakowe Dunajcem z Góral Ponton.
Odkryj Bachledka Ski & Sun – letnią oazę przygód i relaksu! Czekają na Ciebie: ścieżka w koronach drzew, trójkołowce górskie, największy tor bobslejowy w Tatrach oraz magiczny plac zabaw dla dzieci. Idealne miejsce na rodzinny wypoczynek w sercu gór!
Brama w Gorce to wyjątkowe Centrum Przyrodniczo-Edukacyjne, oferujące bliski kontakt z naturą i fascynujące atrakcje dla całej rodziny. Odkryj malowniczą ścieżkę edukacyjną przez karpacką puszczę, spektakularne wieże widokowe, tunel podziemny.
Czas na jedną z najlepszych przygód w Polsce: spływ Przełomem Dunajca!
SPIS TREŚCI:
Jak dotrzeć na szczyt Giewontu?
Dojście na szczyt Giewontu, jednego z najbardziej charakterystycznych i popularnych szczytów w Tatrach Polskich, jest możliwe kilkoma trasami. Najczęściej wybieraną trasą jest ta z Kuźnic przez Polanę Kondratową, Halę Kondratową i Przełęcz między Kopami. Oto krok po kroku, jak można dotrzeć na szczyt Giewontu:
-
Dojazd do Kuźnic: Najpierw musisz dostać się do Kuźnic, co jest możliwe autobusem lub samochodem z Zakopanego. W Kuźnicach znajduje się parking, ale warto pamiętać, że latem i w weekendy może być on bardzo zatłoczony.
-
Szlak na Giewont: Z Kuźnic podążasz niebieskim szlakiem w kierunku Polany Kondratowej, a następnie dalej w stronę Hali Kondratowej. To pierwszy etap wędrówki, który jest stosunkowo łatwy i zajmuje około 1-1,5 godziny.
-
Hala Kondratowa do Przełęczy między Kopami: Po dotarciu na Halę Kondratową kontynuujesz wędrówkę czerwonym szlakiem w kierunku Przełęczy między Kopami. Ten odcinek jest bardziej wymagający i oferuje wspaniałe widoki na otaczające szczyty.
-
Z Przełęczy na szczyt Giewontu: Z Przełęczy między Kopami rozpoczyna się ostatni etap wędrówki na szczyt Giewontu. Jest to najbardziej wymagająca część trasy, która zawiera łańcuchy i miejsca, gdzie trzeba się wspinać. Nie jest to technicznie trudna wspinaczka, ale wymaga ostrożności i nie jest polecana osobom z lękiem wysokości.
-
Na szczycie: Giewont jest znany z ogromnego metalowego krzyża na swoim szczycie oraz z niesamowitych panoram na Tatry i Zakopane.
Pamiętaj, że warunki pogodowe w górach mogą szybko się zmieniać, dlatego zawsze sprawdzaj prognozę pogody przed wyruszeniem i zabierz odpowiedni sprzęt górski. Warto również pamiętać o zasadach bezpieczeństwa i nie przeceniać swoich sił. Wędrówka na Giewont jest stosunkowo długa i może zająć od 5 do 7 godzin w zależności od tempa marszu i ilości przerw.
Szlaki prowadzące na Giewont
Giewont, z jego charakterystycznym krzyżem na szczycie, jest jednym z najbardziej rozpoznawalnych i cenionych szczytów w Tatrach Polskich. Dla wielu turystów zdobycie tego szczytu jest prawdziwym rytuałem. Przez lata Giewont przyciągał miłośników gór z całej Polski i nie tylko, oferując im nie tylko wspaniałe widoki, ale i niezapomniane wrażenia z wędrówki. W tym artykule przybliżymy najpopularniejsze szlaki prowadzące na szczyt Giewontu, by każdy mógł znaleźć trasę odpowiadającą swoim umiejętnościom i oczekiwaniom.
Szlak z Kuźnic przez Polanę Kondratową
Najbardziej klasyczną i popularną trasą na Giewont jest szlak rozpoczynający się w Kuźnicach. Kuźnice, łatwo dostępne z Zakopanego, stanowią doskonały punkt wyjściowy do wielu tatrzańskich wędrówek. Szlak na Giewont prowadzi stąd przez malowniczą Polanę Kondratową i Halę Kondratową, skąd turystów wiedzie czerwony szlak przez Przełęcz między Kopami bezpośrednio na szczyt. Choć trasa nie jest technicznie trudna, ostatni odcinek wymaga użycia łańcuchów i nieco wspinaczki, co dodaje wędrówce pikanterii.
Szlak z Doliny Strążyskiej
Alternatywną trasą, która cieszy się dużym uznaniem wśród turystów, jest szlak prowadzący z Doliny Strążyskiej. Rozpoczynając wędrówkę od parkingu w Dolinie Strążyskiej, turystyki kierują się zielonym szlakiem na Polanę Strążyską, a następnie niebieskim szlakiem przez Przełęcz w Grzybowcu dołączają do głównego szlaku na Giewont. Trasa ta jest nieco dłuższa, ale oferuje więcej ciekawych widoków i jest mniej zatłoczona niż szlak z Kuźnic.
Szlak od strony Doliny Małej Łąki
Dla tych, którzy szukają mniej uczęszczanych tras, szlak przez Dolinę Małej Łąki może być idealnym wyborem. Rozpoczynając od parkingu przy wejściu do doliny, turystyka prowadzi żółty szlak przez Polanę Małołączniak i dalej czerwonym szlakiem na szczyt. Ta trasa jest znacznie mniej zatłoczona i oferuje unikalne perspektywy na Giewont i otaczające go pasma górskie.
Bez względu na wybraną trasę, ważne jest, by pamiętać o bezpieczeństwie. Giewont, choć dostępny dla większości turystów, wymaga odpowiedniego przygotowania i zachowania ostrożności, zwłaszcza w trudniejszych odcinkach ze łańcuchami. Zawsze sprawdzaj prognozę pogody przed wyruszeniem i zabieraj ze sobą odpowiedni sprzęt. Pamiętaj też, że w górach pogoda może zmieniać się bardzo szybko.
Zdobycie Giewontu to wyjątkowe doświadczenie, które pozostawia trwałe wspomnienia. Wybierając jedną z powyższych tras, masz szansę doświadczyć magii Tatr w pełni, niezależnie od tego, czy jesteś początkującym miłośnikiem gór, czy doświadczonym turystą. Niezależnie od wybranej ścieżki, Giewont z pewnością zaoferuje Ci niezapomniane widoki i emocje.
Legenda Śpiącego Rycerza
Legenda Śpiącego Rycerza na Giewoncie jest jednym z najbardziej malowniczych i symbolicznych opowiadań związanych z polskimi Tatrami. Ta opowieść, głęboko zakorzeniona w kulturze i tradycji Podhala, przekazywana jest z pokolenia na pokolenie, dodając tajemniczości i czaru górskiemu krajobrazowi.
Legenda opowiada o gigantycznym rycerzu, który śpi w masywie Giewontu, ukryty przed oczami świata. Jego sylwetka, zarysowana na linii szczytów, przypomina postać leżącego człowieka, co nadało podstawę do powstania tej niezwykłej opowieści. Według legendy, rycerz ten to nie kto inny, jak ochraniający krainę wojownik, który zasnął, aby obudzić się i stawić czoła niebezpieczeństwu w chwili, gdy Polska znajdzie się w największym zagrożeniu.
Istnieje wiele wersji tej legendy, z których niektóre opowiadają o zastępach wojowników śpiących razem z rycerzem w jaskiniach i grotach Giewontu. Czekają oni na wezwanie, aby stanąć do walki i obronić ojczyznę przed najeźdźcami. Najbardziej popularna wersja mówi jednak o pojedynczym rycerzu, którego przebudzenie będzie sygnałem dla wszystkich Polaków, że nadszedł czas jedności i walki o wolność.
Śpiący Rycerz stał się symbolem nadziei i niezłomności polskiego ducha, przypominającym o gotowości do obrony i poświęcenia za ojczyznę. Wiele osób widzi w tej legendzie odzwierciedlenie historii Polski, kraju, który wielokrotnie musiał stawać do walki o swoją niepodległość i tożsamość.
Nieodłącznym elementem opowieści o Śpiącym Rycerzu jest metalowy krzyż, wzniesiony na szczycie Wielkiego Giewontu w 1901 roku. Krzyż ten, widoczny z daleka, stał się nie tylko znakiem chrześcijańskiej wiary, ale również przypomnieniem o obecności i ochronie, jaką symbolizuje legenda. Dla wielu turystów i pielgrzymów zdobycie szczytu Giewontu, aby stanąć obok krzyża, jest głęboko emocjonalnym i duchowym doświadczeniem.
Giewont zimową porą - co musisz wiedzieć?
Giewont zimą przekształca się w krainę zaczerpniętą z baśni, gdzie śnieżne szczyty świecą pod błękitnym niebem, a cisza górskich przestrzeni jest jedynie przerywana szelestem kroków na śniegu. Ta pora roku oferuje zupełnie inną perspektywę i wyzwania dla tych, którzy decydują się zdobyć jeden z najbardziej charakterystycznych szczytów Polskich Tatr. Zimowa wyprawa na Giewont to nie tylko test umiejętności turystycznych, ale i niezapomniane doświadczenie, pełne zjawiskowych widoków i niezwykłej atmosfery. W tym artykule przybliżymy, czego można się spodziewać wybierając się na Giewont w zimowych warunkach.
Zimowa wędrówka na Giewont wymaga starannego przygotowania i poszanowania górskich warunków. Przede wszystkim, należy wyposażyć się w odpowiedni sprzęt: raki, czekan górski, a także kask ochronny. Warunki śniegowe mogą być zmiennie, od miękkiego, głębokiego śniegu po zlodowaciałe ścieżki, co znacząco wpływa na trudność wędrówki. Ważne jest również, aby monitorować prognozę pogody i warunki lawinowe, gdyż zima w Tatrach może być nieprzewidywalna.
Podstawowe trasy prowadzące na Giewont latem, takie jak szlak z Kuźnic przez Polanę Kondratową, pozostają otwarte również zimą. Jednak zimowe warunki sprawiają, że każda wędrówka jest bardziej wymagająca. Szlaki są mniej widoczne pod śniegiem, a odcinki z łańcuchami wymagają dodatkowej ostrożności. Zimą szczególnie polecana jest wyprawa z doświadczonym przewodnikiem górskim, który zna aktualne warunki na szlaku i potrafi zapewnić bezpieczeństwo grupie.
Mimo wyzwań, które niesie zima, wędrówka na Giewont oferuje niezrównane doświadczenia. Krajobrazy pokryte białym puchem, zamarznięte strumienie i spektakularne widoki na ośnieżone szczyty Tatr zapierają dech w piersiach. Zimowa cisza na szlaku, przerywana jedynie dźwiękiem kroków na śniegu, sprawia, że wyprawa staje się medytacją w ruchu. Dla wielu, to właśnie zimowa aura dodaje Giewontowi tajemniczości i podkreśla jego majestatyczny charakter.
Ostatni odcinek wędrówki na szczyt Giewontu zimą może być szczególnie trudny. Użycie łańcuchów i przemierzanie zlodowaciałych odcinków wymaga nie tylko siły, ale i umiejętności korzystania ze sprzętu zimowego. To jednak właśnie ten wysiłek sprawia, że stanie na szczycie, z widokiem na zimową panoramę Tatr, jest tak satysfakcjonujące.
